碑书
碑书最新章节：
“怎么了？我脸上有花儿？”杨毅云不解问彩神娘娘
那位老祖宗总是吱吱唔唔，从不敢多言
”那轻描淡写的话语却充斥着一股必胜的信念！
人，于是越聚越多，名声，也越传越广，数十年后，紫竹林终成为冲卫星修真圣地，众生膜拜的所左
真是要命，村公所里的电话线被人剪了，老木头咱们都是同乡，你可得救我一命
都复发七八次了，光吃药就花了好几万了，就算再有耐心的人，也禁不住这么折腾不是
口哨声继续吹动，瞬间又有庞大的毒虫潮汇聚向了丁阳
秦淑琼冷视着李程锦，冷冷的道：“李程锦，你真不是个东西，连小女孩儿都不放过，我一枪把你那根东西打烂
而今天能坐在这里，跟龙王还有长老们一起喝酒吃筵席，这一切对于她来说，就像是一个美梦一样
”杨云帆打出一道清心符，五个女孩顿时清醒过来
碑书解读：
“ zěn me le ？ wǒ liǎn shàng yǒu huā ér ？” yáng yì yún bù jiě wèn cǎi shén niáng niáng
nà wèi lǎo zǔ zōng zǒng shì zhī zhī wú wú ， cóng bù gǎn duō yán
” nà qīng miáo dàn xiě de huà yǔ què chōng chì zhe yī gǔ bì shèng de xìn niàn ！
rén ， yú shì yuè jù yuè duō ， míng shēng ， yě yuè chuán yuè guǎng ， shù shí nián hòu ， zǐ zhú lín zhōng chéng wéi chōng wèi xīng xiū zhēn shèng dì ， zhòng shēng mó bài de suǒ zuǒ
zhēn shì yào mìng ， cūn gōng suǒ lǐ de diàn huà xiàn bèi rén jiǎn le ， lǎo mù tou zán men dōu shì tóng xiāng ， nǐ kě dé jiù wǒ yī mìng
dōu fù fā qī bā cì le ， guāng chī yào jiù huā le hǎo jǐ wàn le ， jiù suàn zài yǒu nài xīn de rén ， yě jīn bú zhù zhè me zhē téng bú shì
kǒu shào shēng jì xù chuī dòng ， shùn jiān yòu yǒu páng dà de dú chóng cháo huì jù xiàng le dīng yáng
qín shū qióng lěng shì zhe lǐ chéng jǐn ， lěng lěng de dào ：“ lǐ chéng jǐn ， nǐ zhēn bú shì gè dōng xī ， lián xiǎo nǚ hái ér dōu bù fàng guò ， wǒ yī qiāng bà nǐ nà gēn dōng xī dǎ làn
ér jīn tiān néng zuò zài zhè lǐ ， gēn lóng wáng hái yǒu zhǎng lǎo men yì qǐ hē jiǔ chī yán xí ， zhè yī qiè duì yú tā lái shuō ， jiù xiàng shì yí gè měi mèng yī yàng
” yáng yún fān dǎ chū yī dào qīng xīn fú ， wǔ gè nǚ hái dùn shí qīng xǐng guò lái
